Oud od wieków był bardzo ceniony za swoją wszechstronność i szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach życia. Jego obecność można zauważyć już w starożytności, gdzie pojawiał się jako element kultów religijnych w postaci kadzidła (do dzisiaj wiórki drewna agarowego stosuje się w meczetach jako dymny dodatek do ceremonii), remedium na dolegliwości zdrowotne w medycynie chińskiej czy jako oleisty składnik perfum arabskich.

Naturalnie z twardzieli drzew z rodzaju Aguillaria, rosnącego tylko w południowej części Azji, wydziela się bardzo specyficzna żywica, która powstaje w wyniku reakcji obronnej na atak grzybów i pleśni. Następnie poddawana jest ona procesowi destylacji, w efekcie którego otrzymuje się szlachetny olejek zwany potocznie oudem. Trzeba mieć na uwadze fakt, że ze względu na ochronę gatunku drzew Aguillaria, w perfumiarstwie stosuje się przede wszystkim syntetyczne odpowiedniki tego luksusowego aromatu, gdyż olejek powstaje wyłącznie z tych egzemplarzy, które są zainfekowane od co najmniej kilku lat. Jedynie żywica wytrącona z najstarszych, niezwykle rzadkich okazów (2 % azjatyckich lasów) ma według zdania ekspertów odpowiednią jakość i walory olfaktoryczne. Jest to główny powód, który wyznacza szalenie wysoką cenę za kilogram tego drogocennego drewna, a jego wartość znacząco przewyższa stawkę złota i oscyluje w przedziale 10-50 tysięcy dolarów! Południowo-wschodnie tereny Azji obecnie są jedynymi, które zajmują się na skalę przemysłową uprawą drzew agarowych, które po osiągnięciu odpowiedniego wieku jest celowo zakażane odpowiednimi grzybami.